Перевод: с русского на все языки

со всех языков на русский

elementos de la oración

  • 1 член

    член
    1. (тела) membro;
    2. (организации и т. п.) membro, ano;
    \член коммунисти́ческой па́ртии membro de komunista partio;
    \член профсою́за membro de sindikato;
    действи́тельный \член efektiva membro;
    \член-корреспонде́нт korespondanta membro;
    почётный \член honora membro;
    3. грам. (артикль) artikolo;
    определённый \член la difina artikolo;
    неопределённый \член la nedifina artikolo;
    4. грам.: \член предложе́ния elemento de propozicio;
    гла́вные \члены предложе́ния ĉefaj elementoj de propozicio;
    второстепе́нные \члены предложе́ния akcesoraj elementoj de propozicio.
    * * *
    м.
    1) ( тела) miembro m
    2) ( часть целого) elemento m, parte f

    члены предложе́ния грам.partes (elementos) de la oración

    3) (организации, общества и т.п.) miembro m, afiliado m, asociado m, militante m

    член профсою́за — miembro de un sindicato

    член семьи́ — miembro de la familia

    действи́тельный член (академии и т.п.) — miembro (académico) de número

    член-корреспонде́нт — miembro correspondiente

    член прези́диума — miembro de la presidenica (de la mesa)

    4) мат. miembro m (уравнения, неравенства); término m (пропорции, отношения)
    5) грам. ( артикль) artículo m

    определённый, неопределённый член — artículo determinado, indeterminado

    * * *
    м.
    1) ( тела) miembro m
    2) ( часть целого) elemento m, parte f

    члены предложе́ния грам.partes (elementos) de la oración

    3) (организации, общества и т.п.) miembro m, afiliado m, asociado m, militante m

    член профсою́за — miembro de un sindicato

    член семьи́ — miembro de la familia

    действи́тельный член (академии и т.п.) — miembro (académico) de número

    член-корреспонде́нт — miembro correspondiente

    член прези́диума — miembro de la presidenica (de la mesa)

    4) мат. miembro m (уравнения, неравенства); término m (пропорции, отношения)
    5) грам. ( артикль) artículo m

    определённый, неопределённый член — artículo determinado, indeterminado

    * * *
    n
    1) gener. (÷àñáü öåëîãî) elemento, afiliado (организации, общества), asociado, parte, ugetista, compañero (общества), individuo (организации и т.п.), miembro (организации и т.п.), miembro (áåëà), militante
    2) colloq. pajarito
    3) gram. artìculo
    4) anat. pene
    5) math. miembro (уравнения, неравенства), miembro (уравнения и т.п.), término (в многочленах, прогрессиях и т.п.), miembro (уравнения)
    6) law. societario, socio
    8) rude.expr. polla, chorra

    Diccionario universal ruso-español > член

  • 2 члены предложения

    Diccionario universal ruso-español > члены предложения

  • 3 части речи

    Diccionario universal ruso-español > части речи

  • 4 часть

    част||ь
    1. parto;
    \часть зда́ния parto de konstruaĵo;
    составна́я \часть komponento, komponanto, elemento, ero;
    небольша́я \часть malgranda parto;
    2. воен. trupo, milittrupo, taĉmento;
    3. (отдел) fako;
    уче́бная \часть studfako;
    ♦ \часть ре́чи грам. gramatika vortklaso;
    бо́льшей \частьью, по бо́льшей \частьи grandparte;
    э́то не по мое́й \частьи разг. tio al mi ne rilatas, pri tio mi ne estas kompetenta.
    * * *
    ж.
    1) parte f

    бо́льшая часть — la mayor parte; la mayoría ( большинство)

    составна́я часть — parte integrante

    неотъе́млемая часть ( чего-либо) — parte inalienable (de)

    части те́ла — partes del cuerpo

    части све́та геогр.partes del mundo

    по частя́м — por partes

    плати́ть по частя́м (частя́ми) — pagar por partes (por partidas)

    2) (механизма и т.п.) elemento m, órgano m; pieza f ( деталь)

    основны́е части — elementos principales

    запасны́е части — piezas de repuesto

    разобра́ть на части — desmantelar por elementos, desarmar vt

    3) ( отдел) sección f, departamento m

    уче́бная часть — jefatura de estudios

    хозя́йственная часть — departamento (servicio) administrativo; unidad de servicios

    пожа́рная часть — puesto de bomberos

    4) разг. ( область деятельности) esfera f, rama f; oficio m, profesión f ( специальность)

    пойти́ по гражда́нской части — escoger una profesión civil

    5) воен. unidad f ( superior)

    моторизо́ванная часть — unidad motorizada

    пехо́тные части — unidades de infantería

    уда́рные части — tropas de choque

    6) уст. ( район города) distrito m
    7) уст. ( участь) suerte f, destino m; sino m ( судьба)
    ••

    части ре́чи грам.partes de la oración

    материа́льная часть тех., воен.material m

    рвать на части разг. — no dejar ni a sol ni a (la) sombra, atosigar vt

    разрыва́ться на части разг. — hacerse añicos (pedazos), deshacerse (непр.) (por)

    войти́ в часть разг.tener una parte (en)

    бо́льшей частью, по бо́льшей части — la mayoría de las veces, las más de las veces

    э́то не по мое́й части разг. — esto no es de mi competencia, esto no me incumbe

    он знато́к по э́той части разг. — es experto (es ducho) en la materia; está fuerte en eso

    по части чего́-либо разг. — en materia de algo, con motivo de algo

    * * *
    ж.
    1) parte f

    бо́льшая часть — la mayor parte; la mayoría ( большинство)

    составна́я часть — parte integrante

    неотъе́млемая часть ( чего-либо) — parte inalienable (de)

    части те́ла — partes del cuerpo

    части све́та геогр.partes del mundo

    по частя́м — por partes

    плати́ть по частя́м (частя́ми) — pagar por partes (por partidas)

    2) (механизма и т.п.) elemento m, órgano m; pieza f ( деталь)

    основны́е части — elementos principales

    запасны́е части — piezas de repuesto

    разобра́ть на части — desmantelar por elementos, desarmar vt

    3) ( отдел) sección f, departamento m

    уче́бная часть — jefatura de estudios

    хозя́йственная часть — departamento (servicio) administrativo; unidad de servicios

    пожа́рная часть — puesto de bomberos

    4) разг. ( область деятельности) esfera f, rama f; oficio m, profesión f ( специальность)

    пойти́ по гражда́нской части — escoger una profesión civil

    5) воен. unidad f ( superior)

    моторизо́ванная часть — unidad motorizada

    пехо́тные части — unidades de infantería

    уда́рные части — tropas de choque

    6) уст. ( район города) distrito m
    7) уст. ( участь) suerte f, destino m; sino m ( судьба)
    ••

    части ре́чи грам.partes de la oración

    материа́льная часть тех., воен.material m

    рвать на части разг. — no dejar ni a sol ni a (la) sombra, atosigar vt

    разрыва́ться на части разг. — hacerse añicos (pedazos), deshacerse (непр.) (por)

    войти́ в часть разг.tener una parte (en)

    бо́льшей частью, по бо́льшей части — la mayoría de las veces, las más de las veces

    э́то не по мое́й части разг. — esto no es de mi competencia, esto no me incumbe

    он знато́к по э́той части разг. — es experto (es ducho) en la materia; está fuerte en eso

    по части чего́-либо разг. — en materia de algo, con motivo de algo

    * * *
    n
    1) gener. (ìåõàñèçìà è á. ï.) elemento, (îáäåë) sección, cuota, departamento, lote, parte, pedazo, pieza (деталь), porción, porqué
    2) med. dosis
    3) colloq. (область деятельности) esfera, oficio, profesión (специальность), rama
    4) amer. pirringa
    5) obs. (ðàìîñ ãîðîäà) distrito, (ó÷àñáü) suerte, destino, sino (судьба)
    6) milit. unidad (superior)
    7) eng. miembro, proporción, órgano
    9) law. asignación, cupo, partida, parágrafo, posición, párrafo
    11) Col. lempo, loncho

    Diccionario universal ruso-español > часть

  • 5 второстепенный

    второстепе́нный
    duagrada, duaranga, akcesora.
    * * *
    прил.
    secundario, de segundo orden; accesorio ( побочный); mediocre ( посредственный)

    второстепе́нная роль — papel secundario

    второстепе́нный вопро́с — cuestión de segundo orden, cuestión accesoria

    второстепе́нные чле́ны предложе́ния грам.elementos secundarios de la oración

    * * *
    прил.
    secundario, de segundo orden; accesorio ( побочный); mediocre ( посредственный)

    второстепе́нная роль — papel secundario

    второстепе́нный вопро́с — cuestión de segundo orden, cuestión accesoria

    второстепе́нные чле́ны предложе́ния грам.elementos secundarios de la oración

    * * *
    adj
    1) gener. accesorio, de segundo pelo, subalterno, secundario
    2) law. casual, fortuito, incidental, incidente

    Diccionario universal ruso-español > второстепенный

  • 6 однородный

    одноро́дный
    unuspeca, samspeca, homogena.
    * * *
    прил.
    2) ( сходный) similar, semejante
    ••

    одноро́дные чле́ны предложе́ния грам.elementos análogos de la oración

    * * *
    прил.
    2) ( сходный) similar, semejante
    ••

    одноро́дные чле́ны предложе́ния грам.elementos análogos de la oración

    * * *
    adj
    1) gener. (ñõîäñúì) similar, congénere, semejante, homogéneo
    2) eng. regular (напр., о смеси)

    Diccionario universal ruso-español > однородный

  • 7 распространённый

    2) прил. extendido, difundido

    распространённое мне́ние — opinión difundida

    распространённые ви́ды расте́ний — especies difundidas (propagadas) de plantas

    ••

    распространённое предложе́ние грам. — oración con elementos secundarios, frase con complementos o atributos

    * * *
    2) прил. extendido, difundido

    распространённое мне́ние — opinión difundida

    распространённые ви́ды расте́ний — especies difundidas (propagadas) de plantas

    ••

    распространённое предложе́ние грам. — oración con elementos secundarios, frase con complementos o atributos

    * * *
    adj
    gener. difundido, extendido, generalizado, circunfuso, difuso

    Diccionario universal ruso-español > распространённый

  • 8 второстепенные члены предложения

    Diccionario universal ruso-español > второстепенные члены предложения

См. также в других словарях:

  • oración — s f 1 Invocación religiosa para dirigirse a un ser divino, especialmente a Dios o a los santos, para rendir culto o para pedir o agradecer algo: El Padre Nuestro es la oración por excelencia de los cristianos , Ya están en oración 2 (Gram) Unidad …   Español en México

  • Oración del pecador — es un término usado en las Iglesias evangélicas para referirse a la oración realizada por un creyente al momento de su conversión al cristianismo con la intención de iniciar una relación personal con Dios a través de su hijo Jesucristo, según la… …   Wikipedia Español

  • Oración (gramática) — Árbol sintáctico, para una oración compuesta (el niño que me saludó me odia) en la que la oración subordinada es una oración de relativo. La oración es el constituyente sintáctico más pequeño posible, capaz de realizar un enunciado o expresar el… …   Wikipedia Español

  • Oración compuesta — Árbol sintáctico, para una oración compuesta (el niño que me saludó me odia) en la que la oración subordinada es una oración de relativo. Se denomina oración compuesta a una oración que tiene más de un sintagma verbal o, dicho de otro modo, a una …   Wikipedia Español

  • Oración coordinada — Una oración coordinada es aquella oración conformada por dos o más oraciones unidas solamente por una conjunción no subordinante. En este caso, las oraciones que la forman no dependen la una de la otra. A diferencia de una oración subordinada, la …   Wikipedia Español

  • Oración subordinada — Árbol sintáctico, para una oración compuesta (el niño que me saludó me odia) en la que la oración subordinada es una oración de relativo, que sintácticamente es un sintagma complementante dependiente de niño Una oración subordinada (o secundaria) …   Wikipedia Español

  • Oración interrogativa — Una oración interrogativa es una oración empleada para pedir información y en ocasiones para expresar mandatos o sugerencia pragmáticamente suavizados. Las interrogativas pueden claisifcarse de acuerdo a varios criterios binarios:… …   Wikipedia Español

  • Conjunción — (Derivado de junto < lat. junctus, part. de jungere, juntar.) ► sustantivo femenino 1 Unión de dos o más cosas: ■ una fatal conjunción de circunstancias provocó el estallido social. 2 ASTRONOMÍA, OCULTISMO Encuentro de dos astros en la misma… …   Enciclopedia Universal

  • Número gramatical — Para otros usos de este término, véase Número (desambiguación) y Números. El número gramatical es una categoría morfológica que indica si el referente de un sintagma o predicacción se refiere a uno o varias entidades. De acuerdo con esa… …   Wikipedia Español

  • Lengua V2 — Una lengua V2 es una lengua en la que los verbos finitos (con flexión de tiempo) de una oración enuciativa deben aparecer en segunda posición en la frase. El alemán y el neerlandés son ejemplos de lenguas V2. Esta peculiaridad de las lenguas V2… …   Wikipedia Español

  • Latín — Para otros usos de este término, véase Latín (desambiguación). Latín Lingua latina Hablado en Imperio romano y Europa Occidental de la Antigüedad y Edad Media. Actualmente, es hablada en Ciudad del Va …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»